Pułapka cukrowa - nazwa nadana przez Drake'a kolonii osiadłych organizmów żyjących w Głębi.
Wygląd organizmu[]
Pojedynczy egzemplarz przypomina stalagmit. Różni się jednak od niego regularnymi pierścieniami, pojawiającymi się co kilka centymetrów - śladami zrzucania pancerzyka. Organizmy są przyklejone do skały organiczną żywicą i występują w regularnych odstępach. W rozmiarach dochodzą do dwóch metrów długości.
Zdobywanie pożywienia[]
Jako, że słodkie pułapki to organizmy osiadłe, trudniej jest im zdobyć pożywienie. Zwłaszcza, że żyją poza wodą i to w niegościnnej Głębi. Dlatego wydzielają słodką woń, aby zwabić potencjalne ofiary. Gdy ofiara wejdzie do jaskini-pułapki i dotknie "stalagmitu", wstrzykują jej neurotoksynę paraliżującą układ nerwowy. Następnie zalewają nieprzytomną zdobycz białymi płatkami, które spełniają rolę soków trawiennych. Gdy płatki oblepią całe ciało, rozpoczynają trawienie. Zaatakowanego można uratować w okresie 48 godzin od wpadnięcia w pułapkę.